Jammer genoeg wil mijn lichaam nog niet echt mee: in de afgelopen weken ben ik nog helemaal niets aangekomen en zelfs afgevallen. Ik eet nu twee keer de hoeveelheid wat een 'normaal' mens per dag binnen zou moeten krijgen. Pfoeh, dat is véél kan ik je vertellen. Het is heel lastig om aan te komen omdat ik echt jaren roofbouw op mijn lichaam heb aangericht en het duurt lang voordat alle reserves weer zijn aangevuld . De artsen staan hier wel een beetje voor een raadsel, want na 5 weken is het zeker normaal om al een paar kilo zwaarder te zijn.
Ik ben erg bang dat mijn lichaam niet meer 'wil' en ik iets voorgoed kapot heb gemaakt. Maar ik hou de goede moed erin, mij zal het vast ook lukken. Ik heb nog steeds rolstoelbeleid, omdat ik absoluut niet veel mag bewegen. Psychisch gaat het gelukkig wel stukken beter, ik ben echt gemotiveerd en wil super graag herstellen.
Hoe ontzettend lief is dit? Ik heb al veel kaarten van jullie ontvangen, heel erg bedankt! Ik ken jullie allemaal niet, maar dit doet me heel veel! (klik op de afbeelding als je de tekst niet goed kan lezen)
Ik ben heel blij dat mijn wenkbrauwen weer wat beginnen te groeien en dus niet meer uitvallen. Een paar weken geleden waren mijn wenkbrauwen bijna helemaal weg. Vreselijk, want je gezicht wordt daardoor heel anders. Ook zijn mijn handen en voeten niet meer blauw en constant gevoelloos. Hoewel mijn gewicht niet stijgt, merk ik dus wel dat vervelende klachten minder worden of langzaam verdwijnen.
Ik probeer zo positief mogelijk te blijven en leuke dingen in te plannen die ik kan doen in de rolstoel. Ik mag dit weekend twee dagen plus nacht naar huis en dat wordt steeds verder uitgebreid. Ik kan echt enorm uitkijken naar kleine dingen, zoals een kort bezoekje aan het winkelcentrum.
Mijn vriendinnen komen elke week langs en met mijn vriend en ik gaat het gelukkig nog heel goed. Over een paar weken vieren we ons 2-jarig jubileum, wat natuurlijk wel een klein feestje waard is! Volgende week ga ik met een vriendin een piercing zetten. Het gaat een gezichtspiercing worden, maar de plek houd ik nog geheim. Onder het motto: je leeft maar een keer, dus doe vooral wat je leuk vind en wat je hart je ingeeft.
Mijn vriendinnen komen elke week langs en met mijn vriend en ik gaat het gelukkig nog heel goed. Over een paar weken vieren we ons 2-jarig jubileum, wat natuurlijk wel een klein feestje waard is! Volgende week ga ik met een vriendin een piercing zetten. Het gaat een gezichtspiercing worden, maar de plek houd ik nog geheim. Onder het motto: je leeft maar een keer, dus doe vooral wat je leuk vind en wat je hart je ingeeft.
Ik heb al veel vragen gehad over onder andere de oorzaak van mijn eetstoornis, hoe ik, mijn omgeving en mijn vriend ermee omgaan en of ik geloof in herstel. Ik ben van plan om deze vragen binnenkort in een video te beantwoorden. Heb je nog een vraag? Stel hem gerust in de comments!
Lots of love,
Sofie
