Begin november ben ik ontslagen uit de kliniek in Amsterdam waar ik een tijd opgenomen ben geweest. Als je trouwens niet precies weet hoe en wat, ik heb een aantal posts erover geschreven. De meest recente vind je hier: Update | dingen lopen anders dan gepland - Personal | Ik ben weer opgenomen - Personal | Vijf weken opgenomen - Twee keer feest: met ontslag uit de klinken en 2 jaar samen
In het vorige artikel schreef ik dat ik ein-de-lijk EMDR Trauma therapie zou krijgen als ik een wat hoger gewicht zou hebben. Ik ben daarna niet heel veel aangekomen, maar er is toch besloten om met de EMDR te starten omdat ik mentaal echt een wrak was. Ik loop al een paar jaar rond met een depressie en angsten door mijn Posttraumatische stressstoornis die mijn dagelijks leven erg beïnvloeden. Met EMDR worden trauma's als het ware uit je hoofd gewist door speciale vinger klikjes of geluidjes. Klinkt simpel, maar is juist heel lastig en vergt veel energie en concentratie. Het is nogal een ingewikkeld proces wat ik niet zo goed uit kan leggen, maar het allerbelangrijkste is dat het écht effectief werkt. Binnen een uur was ik van een paar nare beelden en herinneringen af die mij al 3 jaar achtervolgden. Het is bijna onwerkelijk hoe goed deze methode mij helpt richting een gelukkiger en zorgelozer leven. Na de EMDR sessies is het leven veel makkelijker voor me geworden.
Elke dag eet ik de dubbele portie van wat een normaal mens nodig heeft, om maar een beetje aan te komen. Het is bijna een dagtaak en daardoor kan ik sommige dingen niet doen doordat ik dan eetmomenten mis loop. Zwaar, maar het is het waard. Na zo'n lange tijd ondergewicht moet het wel, want anders blijf ik klachten en beperkingen voor de rest van mijn leven houden. Verder heb ik nauwelijks suicidale of depressieve gevoelens meer en voel ik me sterk. Dit is de laatste tijd nogal vooruit gegaan.
School en werk
Ook heb ik mijn studie Jeugdzorg na een halfjaar weer rustig opgebouwd. Het was wennen met een hele andere klas die ik nog nooit had gezien en sowieso gek om weer op school te zijn. Ik vind het heel leuk en ben erg dankbaar dat ik gewoon weer naar school mag. Het is een ding wat me zo gelukkig maakt. De periodes met opdrachten en toetsen die ik had gemist heb ik allemaal ingehaald en afgerond met goede cijfers, dus dat is me wonderwel gelukt!
Dinsdag en woensdag werk ik op het Speciaal Onderwijs met kindjes die behandeling volgen of opgenomen zijn in de Kinder- en Jeugdpsychiatrie. Ik heb het er heel erg naar mijn zin en leer er veel van. De afwisseling met school en werken is goed en ik merk dat ik steeds meer dingen die ik leer ook in de praktijk kan brengen. Nog een jaartje en dan studeer ik af, de tijd gaat snel.
Vrije tijd
In mijn vrije tijd blog ik nog steeds heel graag, spreek ik veel af met vrienden, doe leuke dingen en richt ik me vooral op het positieve dingen die me blij maken. Ik durf nu ook veel meer, doordat die nare trauma's gedempt zijn. Ik ben bezig met Power Yoga om wat flexibeler, fitter en relaxter te worden. Dit lukt steeds wat beter en ik vind het erg fijn om te doen. Daardoor merk ik wel weer dat mijn lichaam veel klappen heeft gekregen, ik voel me echt een jong meisje in het lichaam van iemand die 60 jaar oud is.
Maar oh, ontspannen is zo lastig voor me! Ik ben de laatste tijd echt een stuiterbal. Zoals boeken lezen, dat wil ik echt weer gaan oppakken. Stil zitten lukt me niet zo goed en ik wil het liefst zo vaak mogelijk weg zijn en dingen doen. Ik word over een halfjaar 18 en ik ga binnenkort autorijlessen nemen. Spannend, maar ik heb er zin in!
Hoe is het met jou? Ga je nog wat leuks dit weekend doen?
Lots of love,
Sofie
