Een gelukkig 2014 iedereen! Ik hoop dat jullie een fijne jaarwisseling hebben gehad en wens jullie een geweldig, gezond, liefdevol en gelukkig nieuw jaar toe. Vandaag laat ik mijn 2013 zien als afsluiting, zodat ik dat weer achter me kan laten en aan een fris jaar kan beginnen. Een paar hoogte- en dieptepunten die ik het afgelopen jaar heb meegemaakt. 2014, here we come!
Van opleiding/studie geswitcht
Na een halfjaar op de Fotovakschool te hebben gezeten, besloot ik om in januari te stoppen. Ik schreef me in bij de Welzijns Academie en werd toegelaten tot de studie Jeugdzorg. Ik wil zo graag anderen helpen die hetzelfde als ik meemaken. In de zomer ben ik overgegaan naar het tweede jaar (ik doe versneld) en over precies een jaar studeer ik af. Fotografie is nog steeds mijn grootste hobby, alleen vond ik de opleiding te technisch en kon ik mijn creativiteit er niet in kwijt. Met Jeugdzorg heb ik een hele goede keuze gemaakt.
Eerste tatoeage
Vijf januari deed ik iets waar ik heel lang op had gewacht: ik liet mijn eerste tatoeage zetten. Ik had dit ontwerp al een tijdje in mijn hoofd, maar wilde hem pas zetten als ik echt mijn motivatie terug had gevonden. Het staat nu al bijna een jaar op mijn arm: een NEDA teken met een opstijgende vogel naar de vrijheid. Genomen na 6 jaar Anorexia, depressie en posttraumatische stressstoornis.
Niet een, niet twee, maar drie piercings
Naast tatoeages ben ik ook gek op piercings. Begin dit jaar heb ik een derde oorgaatje laten piercen, twee maanden daarna kreeg ik een neuspiercing van Julian en een paar maanden later heb ik een lippiercing genomen. Ik krijg er eigenlijk alleen maar positieve reacties op, en zelf ben ik er super blij mee. Of ik nu nog meer piercings wil? Ik hoef echt geen gezichtspiercings meer, maar misschien komt er over een paar jaar nog wel eentje bij.
Ik wil hier liever niet te veel over uitweiden, omdat het gewoon heel persoonlijk is en omdat deze lieve meiden hun rust hebben verdiend. Alle drie waren ze al langere tijd psychisch ziek en was het gewoon op. Ze hebben zelf en een met euthanasie besloten om na jarenlang vechten er een eind aan te maken. Drie mooie, jonge, talentvolle meiden. Dag vlinders, ik hoop dat jullie nu eindelijk vrij zijn.
Opgenomen in het ziekenhuis en in een kliniek
Mijn grootste dieptepunt van dit jaar zijn de twee opnames geweest. We waren toch nog op vakantie naar Frankrijk gegaan om te kijken of dat me kon motiveren, maar we moesten veel eerder terug omdat ik psychisch en lichamelijk op het randje stond. Ik kon bijna niet meer op mijn benen staan en mijn gewicht was in korte tijd van ondergewicht naar heel ernstig ondergewicht gezakt.
Ik ben gelijk opgenomen in het ziekenhuis en daarna in een kliniek in Amsterdam, waar ik twee maanden ben geweest. Dit was mijn derde opname in een paar jaar tijd. Ik ben nog niet gezond, maar op de goede weg en veel sterker en gelukkiger.
Liefde is sterk
In 2013 ben ik er ook maar eens achtergekomen hoe sterk vriendschappen en liefde kan zijn. Soms realiseer je het niet, maar zonder dat je het vaak door hebt staan er zo veel mensen voor je klaar en geven er zo veel om je, zeker in dit moeilijke jaar.
Weer zin hebben in het leven & hallo 2014!
Mijn 2013 heeft ups, maar ook veel downs gehad. Misschien de grootste ommekeer van dit jaar: ik zat al lange tijd in een depressie, soms ging het goed en daarna weer heel slecht, maar ik heb weer zin in het leven. Gelukkig heb ik de moed niet opgegeven en ben ik al mijn angsten aangegaan, want ik wil LEVEN. Ik hoop dat ik zo'n jaar als 2013 nooit meer mee hoef te maken, maar ik weet zeker dat 2014 een veel beter jaar wordt!
Ik wens jullie allemaal een heel fijn, gezond, gelukkig en liefdevol 2014 toe <3
Lots of love,
sofie